Pensabamos que sería o máis solemne,
coidabamos que sería o máis glorioso,
que deixaría un recordo perenne…
servir ou todo un vendaval furioso.
Non esquezamos a “Gran Perdonanza”
(así antes chamaban ó ano santo)
manteñamos en Dios a esperanza.
El pode consolar o noso planto.
Sigamos achegados a El, noso Pai,
nesta dura proba de tanta dolor,
El é fiel e favores sempre fai
segue cabo de nós con todo amor
Acude á loita, Santiago, axuda!
este mundo de tantas bágoas, muda!
para un tempo novo de irmáns
que senten e viven os mesmos afáns.
Pasará, si, esta pandemia mortal
mira, Apóstolo, á humanidade
venzamos xa este trance fatal
troquemos soberbia por humildade.
Tráenos, Boanerges, a luz inmortal
vivamos o Evanxelio con verdade
a Fe dá forzas para vencer o mal,
Dios, Cristo, é a Suprema Realidade.