O bispo é o pastor da diocese. Os sacerdotes e diáconos son colaboradores.
Antano, tiñan os bispos a axuda dun coengo especializado en oratoria sagrada. Era o coengo maxistral.
Coa nova liturxia do Concilio Vaticano II, é o celebrante que preside a eucaristía o que, normalmente, ha de dirixir a palabra ao pobo.
Como queira que o noso Sr. Arcebispo multiplica a súa presencia na Catedral e en todas as parroquias da arquidiocese, de aí que teña el as homilías que son exemplo de ensinar, motivar ao pobo congregado.
Hai publicacións como o Boletín Oficial da Arquidiocese, ou Gárgola/Revista de Cáritas Diocesana, que nos ofrecen múltiples intervencións do Dtr. Barrio Barrio sobre todo acontecemento que teñamos nas actividades pastorais. Así: o Seminario, Campaña da Fame, Domund…Hai pouco dirixiuse en amable carta no día da Infancia Misioneira, para agradecer a colaboración dos nenos/as.
Sobre o culto ao Apóstolo Santiago ten valiosos artigos, como dun sabio en historia da Igrexa, que publicou nun tomo o Instituto Teolóxico Compostelán. Tamén na revista Compostela.
Quero referirme especialmente á Carta Pastoral que nos dirixiu con motivo do Sínodo Diocesán. É un tratado de teoloxía da diocese, que é un campo pouco tratado polos teólogos.
Así mesmo, para o Ano da Misericordia, outra Pastoral, feita adrede, de primeira man. Advirte calquera que non está composta con recursos a diccionarios bíblicos ou teolóxicos.
Dame pena pensar que, quizais, tanto esforzo por evanxelizar, nós, os destinatarios, non aproveitemos tanto como esa ensinanza merece. Velaí unha gran responsabilidade nosa.