Ai Gabriel, Gabrieliño

por

Tiñas uns ollos ledos

daba gloria velos;

o teu sorriso

convertía nun paraíso

este mundo de malpocado

este mundo malfadado,

eras ledicia de Almería

na que moito te querían.

Deixas o mundo empobrecido

endexamais serás esquencido,

co arcanxo San Gabriel

ao Ceo subiches canda el.

Foi o odio, o rancor,

que che deu a morte,

tiveches igual sorte

ca Cristo Noso Señor.

Dóese España enteira

feriute a sen razón

dunha ou outra maneira

Levámoste no corazón.

Quedamos por ti chorando

no Val de Bágoas andando

danos a túa bendición

ti que estás na Salvación.

También te puede Interesar

× ¿Cómo puedo ayudarte?