Cada 25 de novembro celébrase este día. O Concello irmán de Coristanco, promovida pola concellería de cultura, tivo unha celebración especial.
Presentamos un poema que foi lido na mesma. Hai en Carballo moitos veciños nacidos naquel concello ou que teñen alí familiares. Por iso, coidamos, seranlle coñecidos os datos que van no poema.
Consta de tres partes. A 1ª semella a forma poética das nosas regueifas. A 2ª tira máis ben a parecerse ao poemario de Pondal. A 3ª é unha arenga en favor da muller.
Paz e Amor
Din que a todos Dios nos dou
foi nacer en casa familiar,
con ledicia naquel fogar
que por vida imos lembrar.
Nacen os irmáns, os netos,
morren os avós velliños
quedan os país queridos
recordan os anos vividos.
Hai na casa tristuras
veñen as enfermedades
penas e demais angurias
porque hai moitas maldades.
Pero hai abrazos e bicos
para sosegar as dores,
animan seguir adiante
da familia os amores.
Velaí a paz que queremos
onte, hoxe, tamén mañá,
para todas as familias
da terra bergantiñá.
Estamos ler e pensar
o que ás veces nos contan:
hai quen maltrata ata matar
a unha pobre muller.
Temos todos a condición
de nobres seres humanos
nados e irmandados
que en harmonía vivamos.
Gloria, honor, tamén saúde
a todas as boas mulleres
modelos de valor e virtude
rexeitadas ou violadas.
Aborrecemento para eles
os que levantaron a man,
e mentres non se arrepintan
amigos nosos non serán.
Choren de Seavia as campás
ximan as de Erbecedo,
protesten todas, sen medo
se alguén non respectou
á súa ama, ou á nai;
non debera ter nacido,
e se á súa esposa ou filla
Da nosa terra sexa excluído.
Cando do concello un veciño
a unha muller faltare,
no monte do quinto
os lobos ouvearán;
nos pallotes das aldeas
os cans ladrarán;
os muiños de Verdes
quedos pararán;
o río da Rabuxenta
triste el, secará;
a Ponte Lubián
nos seus arcos tremerá;
a Lagoa de Alcaián
bágoas verterá;
as abellas dos cortizos
sen mel nos deixarán;
as anduriñas ledas
xa non volverán;
no alto de Ferreira,
por nós, a Sta María,
Pondal rezae ha.
Ei rapaces!
mozos e mozas
novos e vellos!:
nunca maltrato
a muller haberá.
Ama e señora
sexa en boa hora,
na casa e na leira
na rúa e na feira
de todo Coristanco
ela raíña será